Holenuil
De Holenuil (Athene cunicularia) graaft gewoonlijk een hol aan de rand van velden of langs de weg. Mocht de ingang om wat voor reden dan ook geblokkeerd raken, dan zal hij een ander hol opgraven aan de rand van het veld. Het broedseizoen loopt van oktober tot december. De kuikens komen binnen 28 dagen uit. Tijdens hete periodes, kunnen ze worden gezien wrijven hun snavels of knuffelen elkaar. De uil is niet bang voor de mens, integendeel, hij past zich gemakkelijk aan zijn aanwezigheid aan. Het leeft in open graslanden en is te vinden in de Caleta Valdes en Punta Delgada. Het voeden van Holenuil is onderworpen aan vervolging door de mens, vanwege irrationeel bijgeloof. Als gevolg hiervan heeft deze vervolging, naast het plaatsen van de Holenuil met uitsterven, de milieubalans veranderd.
Dit komt omdat, naast vogels, schorpioenen, insecten en andere kleine zoogdieren, die, als ze zich ongecontroleerd zouden vermenigvuldigen, een nadelig effect zouden hebben op de landbouw, ze knaagdieren eten die bekende dragers zijn van Haemorrhagic Fever of O’Higgins Disease , dat endemisch is in Argentinië. Vaak valt de man gewoonlijk irrationaliteit de uilen aan, vooral vanwege bijgeloof. De Holenuil heeft een verfijnd gehoor. Ze kunnen geluiden van lage intensiteit horen die hen in staat stellen de aanwezigheid van kleine prooien te detecteren. De dikke laag veren die het platte vlak bedekken, werkt als een soort ontvangerscherm dat helpt om geluiden op de oren te focussen. Hun natuurlijke roofdieren zijn fretten, wezels, katten en vossen, naast de man. Terwijl je eropuit trekt, zie je Burrowing Owls zeker en met een verrekijker kun je de diepe en directe blik van hun grote ogen zien. De ogen van de uil, zoals die van ons, hebben een voorkant, wat resulteert in een binoculair zicht dat een verfijnde perceptie van afstand mogelijk maakt. De ogen hebben veel lichtgevoelige cellen en grote pupillen, waardoor de vogel voorwerpen bij weinig licht duidelijk kan onderscheiden.
